9. Vakantieverblijf

Een week nadat wij waren weggegaan, ging Sacha naar het huis met zijn vriendin Stella en haar vriendin Rian. Ze hadden vrij veel moeite om op pad te gaan, Rian's auto raakte oververhit en ze moesten terug om de auto van haar moeder te lenen. Maar toen ze er eenmaal waren, gingen ze ook dapper aan het werk: de meiden maakten het perk aan de linkerkant van de trap achter en Sacha groef de kampvuurkuil, een flink grote, de zijwanden werden gestut met oude planken en de bodem bedekt met platte stenen. In het midden kwam een ring grote stenen en zo konden we in het vervolg veilig stoken! Alle stenen werden uit de kelder gesjouwd en als rand langs het perk gelegd.

De bloemenkamer kaalDe tweede week gingen Igor en Stella's broer Aldo ook richting Ardennen. Aldo verfde het hooiluik. Jammer genoeg schuurde hij dat luik in de stal en niet, zoals wij altijd doen, buiten. Toen wij de week daarna kwamen, was Lex er helemaal sneu van: zijn keurige stal onder het stof... hij was een paar dagen bezig om de boel weer stofvrij en opgeruimd te krijgen. Sacha en zijn vriend Remco, die ook twee dagen kwam, waren begonnen met het afhakken van de muren van het slaapkamertje beneden. Igor en Aldo namen dat werk over, eerst met de hand en later, toen ik telefonisch had gemeld dat we daar een gloednieuwe machine voor hadden gekocht, met die machine. Stella en Rian brandden de vele lagen verf van de schoorsteenmantel.

Sacha's wandschilderingTerwijl binnen gehakt en afgebrand werd, verfde Sacha een prachtig schilderij op de betonnen plaat aan de buitenkant van het huis, die daar zat om de in de muur gebouwde kast van het slaapkamertje waterdicht te maken. Wij vonden die betonnen plaat op onze natuurstenen muur een heel lelijk gezicht en hadden Sacha gevraagd om daar iets moois op te maken. En mooi werd het! Heuvels, bomen, een meertje en een stel wilde zwijnen, prachtig passend in het landschap van de Ardennen. Het schilderij had veel bekijks, er kwamen heel veel mensen langs om te kijken en we hoorden veel lovend commentaar.

Alle jeugd vertrok, behalve Igor, en wij kwamen weer voor een periode van twee weken. In de tuin aan de zijkant van het huis hadden onze vroegere buren uit Ten Boer, Ineke en Leendert (door Juri, die toen een kleuter was, 'Leent' genoemd, zodat hij voor de hele familie ook 'Leent' bleef) hun caravan voor een weekendje neergezet. Er werd gezellig bijgepraat, gebarbecued en de kampvuurkuil werd goed gebruikt! Ien en Leent vielen van de éne verbazing in de andere en vonden het huis prachtig. Bij het afscheid vroeg Ineke of we een gastenboek hadden. Dat hadden we nog niet, maar we vonden het een prima idee en stelden het meteen in!

Toen Lex de stal stofvrij maakte, demonteerde hij meteen het raam, dat er erg slecht uitzag en nodig opgeknapt moest worden. Dat deed hij dus ook, het glas ging eruit, er werd getoverd met vloeibaar hout en extra latjes, en na een paar dagen kon het glas er weer in, Lex deed dit samen met Tineke, die met haar man Jerry voor een paar dagen vakantie bij ons was. Tineke kneedde de stopverf, Lex stopte het erin en ze vormden een prima team.

Igor installeerde de vaatwasser, die we voor een zacht prijsje over hadden kunnen nemen. Het werd steeds luxer, we hoefden ook al niet meer met de hand af te wassen! Igor maakte ook een 'buiten'kraan in de kelder, de in Charleville gekochte 50 meter tuinslang ging eraan en door het kelderluik naar achter en Lex en Jerry hadden die avond de grootste moeite om alle kringels uit die eindeloos lange slang te krijgen. Maar de planten konden besproeid worden!


Oud roest verwijderenUit het perk bij de dode appelboom haalden Lex, Igor en Jerry ook de stapel verroeste golfplaten. Dat viel nog niet mee, ze vielen uit elkaar als je ze beetpakte en stortten doorlopend van de kruiwagen. Dat kwam misschien ook omdat de mannen, na een paar glaasjes wijn, bijna omvielen van het lachen...
Dezelfde avond zag Igor een vos. Alleen Igor zag hem en niemand anders, zodat Reintje gevoegd werd bij het hertje dat ik een keer op een vroege zondagochtend had gezien. Niemand geloofde ons en men bleef nog lang meewarig kijken als Igor het over 'zijn' vos had en ik over 'mijn' hertje. 'Fabeldieren' zeiden ze...
Igor en ik wisten wel beter!

Lex schuurde en schilderde de staldeur. Er was niet genoeg beits om hem twee keer te verven, dus werden Tineke, Jerry en ik op pad gestuurd om in Revin beits te kopen. Dat lukte nog net, we waren 5 voor 12 bij de winkel, die om 12 uur sloot, risten een pot beits van de plank...en toen bleek het de verkeerde te zijn! In Charleville konden we het goede merk ook al niet vinden, zodat we de volgende keer een pot uit Nederland moesten meenemen en de staldeur deze keer nog niet af kwam.

De avond voor hun vertrek trakteerden Jerry en Tineke op een etentje in Hautes Rivières en Jerry maakte met zijn groothoeklens een prachtige reportage van het huis. Mochten we het pandje willen verhuren, dan zouden deze foto's nog prima van pas kunnen komen voor een folder!

Er was al een paar dagen een hittegolf, toen Lex, die daardoor waarschijnlijk geïnspireerd was, besloot de kachel bedrijfsklaar te maken. Het blauwe kacheltje had een buitenmodel maatje kachelpijp nodig en die maat hadden we in Charleville niet gevonden, maar gelukkig had de open-haarden-boer in Almere helemaal achter in het magazijn nog een stoffig metertje pijp, een koppelstuk en een elleboog liggen. 'Nou, Mevrouw, dat is een heel oude maat, Ø10, die gebruiken we al heel lang niet meer, dat is vast een heel oud kacheltje, dat U daar heeft'. Dat klopte wel! Een heel oud kacheltje, en het was ooit gemaakt in Monthermé, dat staat er op. Het was een hele puzzel om die kachelpijp in het schoorsteengat vast te krijgen, want onder de schoorsteenmantel zat een schuif en als die open stond, was de opening veel te groot en bovendien vierkant, terwijl de pijp rond was. De eerste keer dat Lex die schuif open trok, kwam er trouwens een hele kruiwagen roet uit vallen. Gelukkig was hij zo wijs geweest die eronder te zetten! Lex boorde met een heleboel gaatjes een cirkel in een plaat leisteen, schoof die in het vierkante gat en daarin hing hij het koppelstuk, waar de pijp aan de onderkant in schoof. De pijp kwam ook nog vast te zitten in een ring op de tegelwand en toen kon er gestookt worden en dat gebeurde natuurlijk ook! Die eerste avond, met een buitentemperatuur van 30°, brandde bij ons, absoluut overbodig, de kachel, maar de avonden daarna was het best kil en vonden we ons kacheltje een uitkomst! En gezellig, met z'n mica art- nouveau ruitjes waardoor je de vlammen kunt zien.

De rest van de tweede week maakte Lex het placo in de raamopeningen en boven de doorgang. De kamer werd met plastic en lakens beschermd tegen het stof, maar dat drong natuurlijk toch overal doorheen, zodat er weer flink gestoft, gezogen en gedweild moest worden. De muurtjes werden behangen, de steenvorm met koperen prulletjes opgehangen, de plinten werden bevestigd en de kamer was helemaal klaar!


Lex spuit de gevel schoonNu we een buitenkraan hadden en een tuinslang, kon Lex de gevel schoonspuiten met de uit Nederland meegebrachte hogedrukspuit. De eerste dag dat Lex dat deed, was het prachtig weer en stond hij lekker in z'n blote bast met water te kliederen. Het pleisterwerk werd niet echt vlekkeloos schoon, maar het bleek dat de kleur ervan zachtgeel was en niet grijs. Die dag kwam Lex tot de regenpijp en toen kwam Monsieur Gérard vertellen dat hij voorzichtig moest zijn met het water, de put kon anders misschien leeg raken. Lex besloot tot de laatste dag te wachten met de tweede helft van het huis, omdat we dan drie weken naar huis gingen en de put zich weer kon vullen.


Dat bleek een onnodige voorzorgsmaatregel. De laatste paar dagen van ons verblijf regende het bakken van de hemel, de gootjes naast de D989 veranderden in woeste stromen, ons voorpleintje stond blank, je sopte als je door de tuin liep. Onze laatste dag was het somber en kil weer. Toch klom Lex op de ladder en spoot de rest van de gevel schoon, gekleed in alleen een korte broek. Totaal verkleumd stond hij uren later klappertandend onder de hete douche. Maar de klus was geklaard!