29. De zolder - voorbereidingen

Kacheltje in de poezenkamerDat viel echter mee, want we kregen een mailtje van Hélène, de vrouw van dakdekker Rudy, of we een weekend konden komen voor een werkbespreking met Rudy en Marc. Een maand na thuiskomst vertrokken we op een regen- en stormachtige woensdagmiddag dus weer naar les Woieries, met een afgeladen auto. Ik had op Marktplaats namelijk een stel elektrische radiatoren en kacheltjes gekocht, want we hadden besloten om op de zolder geen centrale verwarming aan te leggen, want voor die paar dagen per winter dat die kamers gebruikt zouden gaan worden, werd het op het sterretje laten branden van centrale verwarming veel te kostbaar. Er kwam dus op elke kamer elektrische verwarming. In de poezenkamer moest ook nog een elektrisch kacheltje komen. We hadden al die kacheltjes en radiatoren op een regenachtige maandag her en der in het land opgehaald en Nanda had er ook nog een voor ons gescoord in Ten Boer, dat we in Winschoten van haar overnamen toen we daar allemaal waren voor mama’s 83e  verjaardag. Ik had, na enthousiaste verhalen hierover van Sacha en Igor, een airhockey- spel gekocht op Marktplaats, dat had John in Rotterdam voor ons opgehaald, dus we reden eerst naar Bleiswijk om dat spel (van 1.50 bij 75 cm) te halen. Het paste nog net bovenop de kacheltjes, kerstcadeaus, waaronder een poppenhuis, koelbox, tassen met kerst- voorraden en een stapel handdoeken en badlakens, die ik eindelijk in de goede kleur (van de nieuwe badkamervloer) op de kop had weten te tikken.

Velux-ramen in de werkplaatsDe werkplaats stond vol met de vijf Velux-ramen en toebehoren, die Rudy al vast had gebracht. Yvette was erg blij ons te zien. Ik maakte een afspraak met Madame Bouillot om haar voeten te doen, pakte daarvoor de volgende ochtend mijn pedicurespullen uit het bloemenkamertje....en kreeg de schrik van mijn leven : er was een stuk plafond naar beneden gekomen en de vloer en vensterbank waren drijfnat.
Lekkage.
Lex haalde de houten vensterbank van de poezenkamer los en daar, tussen de buitenmuur en de gipswand, bleek een koppeling van de radiatorslang te lekken. Lex zette zolang een blik onder het lek, ik sprak in op Massins antwoordapparaat en vertrok naar Thilay. Yvette ging mee, want na de voetjes gingen we samen boodschappen doen in Bogny, bij de Intermarché. Op de terugweg bedankte ze me uitgebreid en stelde voor dat ze voortaan elke keer mee kon gaan, dat was gezellig voor mij, want alleen is maar alleen ! Ze komt ook elke dag even gedag zeggen en een praatje maken.
Aeryn had een tekening voor haar gemaakt als dank voor de kastanjes, en Yvette besloot een trui voor haar te breien, ik mocht een model kiezen en ook of hij oranje, geel of lichtblauw moest worden. Lichtblauw dus.

Verf krabben’s-Avonds liep ik naar Marianne, om haar hulp te vragen bij het invullen van papieren. We hadden een formulier gekregen over onze put en septic-tank, waar ik niet goed raad mee wist. Marianne hield het formulier, want het hele dorp zou, onder leiding van Philippe, over deze waterleiding / riolering- zaak met de burgemeester spreken. Ze zou me per mail op de hoogte houden.

Lex krabde de verf van de deurtjes die in de keukenkast van opaatje hadden gezeten en ik probeerde voor de zoveelste keer Massin te bereiken. Eindelijk kreeg ik Fidès aan de lijn, Massin kon pas maandag komen en hij had geprobeerd de radiator in de badkamer aan de praat te krijgen, maar waarschijnlijk zat de slang ergens geknikt. Lex wist zeker dat die slang in de muur ‘vloeiend’ liep en haalde de slang los van de verwarming en ja hoor, net in de muur zat een knik. Hij vond een slangklemmetje in een potje in de caravan, draaide dat eromheen en...de radiator werd warm !
Dat was alvast één probleem minder !

WerkoverlegZaterdagochtend half negen kwamen Rudy en Marc. Onder het genot van een kop koffie werd beslist dat de hele zolder- verbouwing in drie etappes uitgevoerd zou worden :
1. het hout en de balken voor de plafonds worden door de hijskraan naar de zolder getransporteerd en Marc maakt de plafonds.
2. de placo, isolatie  en rails worden door de hijskraan naar zolder gebracht en Marc maakt de placo onder de plafonds en dan
3. alle materialen die Lex nodig heeft voor de muren worden door de hijskraan naar de zolder gebracht en Lex kan de muren gaan maken.
Tussendoor, als het weer het toelaat, maakt Rudy de vijf dakramen.
Rudy liep gemoedelijk tegen Marc te mopperen : ‘eerst moet ik één keer komen met de hijskraan, en nu al drie keer...straks wil je nog dat ik kom om een potlood naar boven te hijsen !’

De mannen vertrokken om te gaan jagen en Lex ging de zolder opruimen, want de mannen hadden verklaard dat het midden van de zolders vrij gemaakt moest worden. Er stond inderdaad een enorme verzameling troep op de zolder. Alle kerstfeest- benodigdheden gingen alvast naar beneden: boom, bedden, matrassen, tafel, stoelen. Lex zette alles wat weg kon naast de trap, de jongens konden in de vakantie mooi helpen om die rommel naar beneden te brengen. De rest werd zo veel mogelijk in de uiterste punten van het dak gestouwd en vlak langs de muren gezet. Na een dag sjouwen was de werkvloer schoon.
Operatie zolder kon beginnen !

Huis in de sneeuwEen week voor Kerst gingen we weer, met mama en Juri. We zouden zondag gaan, maar er lag veel te veel sneeuw en de wegen waren niet veilig. We gingen dus maandag en moesten lang wachten voor de taxi uit Winschoten mama bracht. Toen eindelijk de bel ging, werd een nietsvermoedende meneer van het container- reinigingsbedrijf, die aan de deur kwam voor een nieuw abonnement, door ons drieën met gejuich en open armen ontvangen ! Een half uurtje later kwam mama dan toch en om 1 uur gingen we op pad. De wegen waren goed, maar overal waren files, zodat we er ruim 6 uur over deden. In Woieries lag een dik pak sneeuw, het was er erg koud ( die nacht werd het – 13) en een in dikke truien en jassen gehulde Yvette kwam ons tegemoet met de mededeling dat de verwarming het al twee dagen niet deed, Jean had een elektrisch radiatortje bij haar neergezet en ook een bij ons. Massin was gebeld, maar hij was nog niet gekomen. Ze had de hele nacht niet geslapen, omdat ik haar gevraagd had om de radiatoren in onze woonkamer en keuken op te draaien, zodat mama het niet zo koud zou hebben. ‘Die arme oude mevrouw, wat zal ze het koud hebben’ zei Yvette van 80 meewarig over mama van 83 !

Het was 12° in onze woonkamer. De houtkachel werd aangemaakt, er werden extra elektrische kacheltjes neergezet (kijk, ze kwamen al meteen goed van pas)  en Lex kreeg de ketel aan de praat, de pomp zat weer eens vast. Een dag later kwam Massin, hij kon niet eerder komen, omdat zijn bus de heuvel naast zijn huis niet opkwam vanwege de sneeuw. Er moest een nieuwe pomp komen, hij zou hem bestellen.
Lex ontdooide met de verf- afbrander de waterleiding van de keuken. De radiator in onze slaapkamer was ook bevroren, maar ontdooide al snel toen de verwarming het weer deed. We hadden ooit antivries in het systeem gedaan, maar door het vele werk aan de verwarming, met leeg laten lopen en opnieuw vullen, was daar blijkbaar niets meer van over.

Yvette had, heel lief, een pan soep voor ons gemaakt, om tenminste van binnen warm te worden. We aten er uit beleefdheid een beetje van, maar echt lekker is Yvettes soep niet, het is een prutje van aardappel, prei en wortelen...
Ik maakte biefstuk met champignons, friet en witlof. Dat was beter ! Toen ik de week daarop erwtensoep had gemaakt, bracht ik haar ook een pannetje. Ze vond het dé-li-cieux. Boerenkool, onbekend in Frankrijk, viel trouwens ook in de smaak.

2e kerstdagIk had erg last van mijn rug, dus het was niet echt eenvoudig om mama elke dag aan- en uitgekleed te krijgen, en in en uit bed. Maar gelachen hebben we wel !

Er was nog niets gedaan aan de zolder en de zolderramen. Marc hebben we deze twee weken helemaal niet gezien.

De volgende dag deden we boodschappen, ik behandelde alle voetjes in Thilay, Nohan en Hautes-Rivières, Juri begon aan zijn enorme stapel meegebrachte boeken  en oma genoot van de stilte voor de storm. Die barstte los op tweede Kerstdag, toen Igor, Saripa en Aeryn kwamen. Zij gingen in onze slaapkamer en wij verhuisden naar de caravan, waarin -alweer- een elektrisch kacheltje de vorst buiten hield. Derde Kerstdag moest Juri uit het poezen- tweepersoonsbed en Sacha en Stella erin. Juri sliep op een matras op de grond. Oma sliep in de bloemenkamer beneden en zo was iedereen onder dak.

Lego - altijd leuk !De stapel cadeaus onder de boom was torenhoog, dus derde Kerstdag was het groot feest : alles werd met groot enthousiasme uitgepakt, met een pauze halverwege voor het diner. Iedereen werd weer gruwelijk verwend en Aeryn kon de rest van de week met haar nieuwe poppenhuis en alle andere mooie dingen spelen.

Juri had weer een heleboel films gedownload, dus we keken allerlei films, aten te veel, snoepten nog meer, lazen dikke boeken, gooiden sneeuwballen, deden spelletjes, kortom: echt kerstvakantie.

AithockeyOp oudejaarsdag bakte Lex zoals elk jaar oliebollen en appelflappen, die Aeryn en ik weer rond gingen brengen. Iedereen vond haar erg groot geworden.
Igor had vuurwerk meegenomen, dat ze om middernacht afstaken. Het was geacht siervuurwerk te zijn zonder al te veel knallen, maar het knalde er lustig op los. Gelukkig had ik tijdens de oliebollen-toernee het hele dorp gewaarschuwd, anders zouden ze nog denken dat de 3e wereldoorlog was uitgebroken. Het was wel erg mooi, en de knallen resoneerden tegen de heuvels... een heel speciaal effect gaf dat.
Oma Iet dronk champagne door een rietje, het door Juri zo gewaardeerde slaatje werd genuttigd, Guido Wijers was op TV met de oudejaarsconférence en Aeryn stak sterretjes af.
Ze dronk champagne met een rietje...oma Ietje...Helemaal goed.

De jongens hielpen de week daarna de uitgezochte spullen van zolder naar beneden te sjouwen, dat ging zolang in de ‘garage’ om later naar de stort gebracht te worden.
Lex had dagen lang zijn ‘gewone’ kleren aan en kluste dus niet. Dat was hier nog nooit eerder gebeurd, een mijlpaal !

Zaterdag 2 januari gingen Igor en Sacha met familie naar huis en wij vertrokken de dag erna, na ongeveer 10 wassen gedraaid en gedroogd te hebben. Yvette kon haar tranen met moeite bedwingen: ‘nu ben ik weer weken lang alleen in het huis’. Het had gesneeuwd en de weg was wit, dus voorzichtigheid was geboden. We konden toch al niet hard rijden vanwege het gevaar van overstekend wild, want de jacht gaat altijd door, sneeuw of geen sneeuw.

Toen we op de grote weg naar Brussel waren beland, bleek dat de ruitenwissers het niet deden en die hadden we hard nodig vanwege het opspattende water. Lex stopte op een parkeerplek en haalde de veters uit zijn schoenen, knoopte die aan elkaar en maakte het éne eind vast aan de linker ruitenwisser, de andere kant ging door het zijraam naar binnen. Aan het eind kwam een groen plastic handvat dat ik toevallig in mijn tas had om plastic tasjes gemakkelijker te kunnen dragen. Aan de rechter ruitenwisser bevestigde hij  met borduurzij een elastieken spin, die hij onder de motorkap vastmaakte.
MacGyver was er niets bij !

Mac Gyver
We reden weg en op het signaal ‘ja, nu’ trok ik aan de schoenveters, de ruitenwissers kwamen een stukje omhoog en werden weer teruggetrokken door het elastiek. Lex had dan een klein driehoekje zicht. Dit herhaalde zich tientallen keren, maar we kwamen veilig in Nederland, waar we door het zoab geen last meer hadden van opspattend water. Wat een reis ! Door het open zijraam hadden mama en ik ijskoude voeten. We waren om 5 voor 4 thuis en mama’s taxi stond om 4 uur voor de deur, een uur te vroeg. Mama was, na allerlei omzwervingen, pas om kwart voor 8 thuis, en had nog steeds koude voeten, de arme schat...