65. Ook dit jaar weer voorbij...

Marc kwam met de graafmachine en schepte de, helaas overleden, witte sering van Willem-Alexanders huwelijk eruit. In het voorjaar had ik de sneeuwbal en de lila sering flink teruggesnoeid, maar het lila exemplaar had zich daarna als een gek uitgebreid, de uitlopers groeiden tot meters in de rondte, overal doorheen. Alles ging er uit. Marc schepte ook de composthoop om, we hadden zo een hele berg aarde.
De dagen erna fatsoeneerde ik het seringen-perk, het werd kleiner en op het stuk buiten de stenen afbakening zaaide ik gras.

Hans en Joke kwamen... en een paar dagen later de nieuwe vitrinekast en het dressoir. We ondernamen gevieren een expeditie naar Charleville en kochten de grote breedbeeld-TV waarvoor we voor ons 50 jarig huwelijk geld hadden gekregen. Die aanschaf werd natuurlijk gevierd met een bezoekje aan de Thai!
Hans en Lex hingen de TV op zijn plaats en toen begon de ellende pas goed. Wat Lex en de te hulp geroepen John ook deden, met geen mogelijkheid kwam er geluid uit de Canal Digital gerelateerde uitzendingen. Lex  verbond de radio er voor nood aan, zodat we wel geluid hadden en een week later zou een monteur komen, maar die meldde zich ziek.

Wie wel kwam was Marc, met 3 heel ruim uitgevallen kuub hout. Hij en de meneer die ze ons verkocht kruiden het hout ook naar binnen en stapelden het op. Super!
Daarna veegde Lex het voorplein aan. Yvette, die Marc gedag was komen zeggen, pakte de bezem uit zijn handen en begon zelf te vegen. Het leek naar ons idee een beetje op dwangarbeid van een hoogbejaard medemens, maar ze was na afloop zeer verguld dat we haar hadden laten vegen!

De monteur kwam een paar dagen later en was 2 ½ uur bezig. HDMI kabel los, nieuwe optische kabel erin, allerlei instellingen veranderd, een door Lex per ongeluk doorgeknipte satellietkabel vervangen...maar na veel gepuzzel werkte alles redelijk.

Bij Germain ploegden de wilde zwijnen dit jaar de tuin nog meer om dan voorgaande jaren. Ze kwamen tot op een halve meter van onze tuin, wat we behoorlijk zorgelijk vonden.  Met Hans had ik al betonijzer neergezet langs de plek waar de seringen hadden gestaan. We reden twee keer naar Cliron om haagbeuken te kopen (de eerste keer waren er niet genoeg) en ik plantte ze overal op de plekken waar de heg nog niet doorliep. Die haagbeukheg is dan wel van Gérard, maar hij heeft de planten die het niet redden nooit vervangen, zodat de heg nu uit onhandige blokken bestaat.
Ik snoeide ook rigoureus de onderste takken van de snelgroeiende conifeer die Gérard tussen die heg in had gezet en plaatste daar ook nieuwe haagbeuken. Over de hele lengte van de nieuw te vormen heg plaatste ik anti-zwijnen betonijzer. Marc kwam nog een keer met 3 kuub hout, nu met een andere leverancier en ook deze keer werd alles door hen binnen opgestapeld.

In Frankrijk hadden we, behalve de opleving van de Covid-epidemie, ook een probleem met de toelevering van benzine en stookolie. Beide benzinepompen in Monthermé stonden een poos droog, gelukkig kon ik nog wat Euro 95 scoren in Bogny. De stookolie die we toch echt nodig hadden, kostte het recordbedrag van 1,86....au!

In november kwamen Hans en Wietske en een weekend en het weekend daarna Adri en Ton. Iedereen die komt krijgt wild zwijn voorgeschoteld, want ik had 9 kilo van Marcelles zoon Guy gekregen. Hij had het zwijn zelf geschoten in het bos achter ons huis. Ik kocht een enorme gietijzeren pan, daarin stond de hele boel twee dagen op de kachel te pruttelen in de rode wijn en kruiden. Het werd heerlijk en zelfs degenen die het eerst een beetje eng vonden om wild zwijn te eten, waren het daarmee eens!

Begin december kwamen Igor, Astrid, Beau en Casper. De kerstboom stond er al en er lagen cadeautjes voor hen onder. Het waren prachtige, koude dagen, s-nachts daalde het kwik tot -8. Alle bomen waren wit van de rijp, een schitterend gezicht.
Juri kwam een week voor Kerst en omdat ik de dag ervoor met een zeer klunzige manoeuvre de achter-ruit van de auto aan barrels had gereden tegen de in een bobbel uitstekende ijzeren spijlen voor een raam, haalden John, Mary en ik Juri op in Gedinne met de grote bus van John en Mary. Daarna steengrillen voor 5 personen.

Juri bracht de week door met programmeren. Sacha kwam de dag voor Kerst. Eerste Kerstdag hadden ook wij viertjes een cadeautjes-uitpak moment. Sacha’s vriendin Dominique werd de dag na Kerst gebracht door haar moeder en haar vriend. Ook zij kregen natuurlijk weer wild zwijn te eten en er waren alweer cadeautjes onder de boom. We hadden een gezellige week met elkaar, alhoewel het weer niet meewerkte, Floki kreeg helaas geen sneeuw om lekker in te rennen... Wel gingen we eten bij de Thai in Charleville.

Oudejaarsdag bakte Lex weer oliebollen en appelflappen, we keken naar de Oudejaarsconferences op TV. 1 Januari gingen Sacha en Do weer terug naar Amersfoort, 2 januari haalden we met zijn drieën de Kerstversieringen en de boom weg en maakten schoon en 3 januari zette Lex Juri en mij op de trein. We lunchten samen met een grote pizzapunt in Brussel en daarna stapte Juri op de trein naar Londen en ik op die naar Almere.