68. Voorlopig zijn we nog niet weg hier...

Een paar dagen nadat ik terug was, kwamen René en Sonja een paar dagen. Samen met Lloyd haalden we op de laatste droge dag het hout van de vorige affouage naar binnen in de stal. Om dat te vieren aten we de volgende dag lekker  bij de Thai.
De weken erna plensde het weer van de regen…

Ook Hans en Wietske kwamen, zij wilden graag het hout uit de garage hebben. Ze hadden een grote aanhanger met zijschotten en laadden die vol. Hans monteerde nog even gauw de WC bij Yvette (het blijft bij Yvette…) en na één nachtje vertrokken ze alweer.

Lloyd was een dag gekomen om alle dahlia’s uit de grond te halen en mee te nemen, evenals een heleboel stukken van andere planten. Toen Hans en Wietske net aangekomen waren, kwam hij ook even langs om Christine aan ons voor te stellen. Ik had nog een grote hoeveelheid plantjes voor hem opgegraven en een lijst gemaakt met foto’s en namen van al dat, hem onbekende, groene spul.

Van Stefaan, één van de jagers, kregen we keurig schoongemaakt en ingevroren wild zwijn stoofvlees van een door hemzelf geschoten ‘varken’, heerlijk!

De kersttijd kwam in zicht en de derde week van november versierden we de kamer…het was al maanden zulk akelig, regenachtig weer, dat al die lichtjes erg welkom waren.
Igor, Astrid, Casper en Beau kwamen begin december al Kerst vieren. Ze waren er maar één dag, dus de cadeautjes, het traditionele konijn en alle gezelligheid viel op die éne dag, die buitengewoon geslaagd was. Er was zelfs nog tijd om monopoly en 30 seconds te spelen. Igor werd natuurlijk weer de grote vastgoedmagnaat!

Toen het een nacht een beetje had gevroren, werd het tijd dat de mispels geplukt werden.
Ik had Lloyd en Christine een workshop mispelgelei beloofd, ze kwamen iets te laat, want ze werden vlak voor les Woieries op het bospad aangehouden en moesten helemaal terug. In de snijdende kou en de stuifsneeuw plukten we alle mispels waar we bij konden. Daarna koken, Lloyd waste hun potjes ondertussen af, hij had niet de moed gehad om dat in zijn (buiten)-keuken te doen. Het werd het bekende geklieder en als vrolijke noot ging ook de roerzeef nog kapot, zodat ik gauw die van Marcelle ging lenen. Aan het eind van de ochtend had ik 10 kleine potjes voor mijn groot-afnemer Sacha en zij hadden wel 20 grote. Een goed resultaat!

Eén van de wijkverpleegsters, Claire, kwam het air-hockey-spel, de sjoelbak en het mini-biljart ophalen. Dat ruimde lekker op en zij was er blij mee en haar twee zoontjes nog meer!

Half december kwam Juri en de dag voor Kerst Sacha met Floki. Het was jammer dat het zulk ongezellig weer was, het regende hun hele verblijf pijpenstelen, net als toen Igor er was. Het regent trouwens al maanden, de Maas staat op z’n allerhoogst en de Semoy is buiten zijn oevers getreden, de weg door Thilay was zelfs een tijdje afgesloten.
De broers hadden een grote tafel voor de schuifpui geplaatst en Sacha had daarop een loopgraven-gebeuren geïnstalleerd, waar ze samen het Star Wars spel op speelden, een spel met kleine poppetjes dat uren duurde. Dat, en een spel waarin ze samen aliens moesten proberen te verslaan hield ze dagenlang bezig! Ze hadden dikke pret en wij dus ook, van een afstandje.
Tussendoor vonden we toch nog tijd om bij de Thai te eten en 1e Kerstdag een grote hoeveelheid kerstcadeautjes uit te pakken.

Op oudejaarsdag bakte Lex weer oliebollen en appelflappen, heerlijk! Nieuwjaarsdag ging Sacha naar huis en 2 januari zette Lex Juri en mij op de trein. We aten weer de traditionele pizza op station Brussel Zuid en gingen toen allebei onze eigen kant op.