30. Dakramen

20 cm sneeuw...In februari brachten we de voorjaarsvakantie door in Woieries. Zowel in Almere als in Woieries had vanaf half december bijna constant sneeuw gelegen, maar gelukkig was die bijna weg toen we in de Ardennen aankwamen. Helaas... de vijfde  nacht van ons verblijf viel er zeker 20 cm en moest Lex flink met de sneeuwschuiver in de weer! Het dooide in twee dagen weg en de rest van de tijd regende het elke dag.
De hele dag.

Een blije Yvette nodigde ons de dag van aankomst uit om ’s-avonds bij haar pot-au-feu te komen eten, waar we natuurlijk graag gevolg aan gaven. In de loop van de vakantie kwam ze ook nog zelfgebakken galettes en wafels brengen.

Borduren....uren lang !De eerste dagen behandelde ik mijn klantjes en Lex begon aan het opknappen van de badkamer beneden. Het zwart geworden plafond werd gesopt, afgestoken, aangesmeerd, geschuurd en gewit en de douchecabine gedemonteerd, schoongemaakt en weer opgebouwd. De badkamer was weer prachtig !

Verder deed Lex wat kleine klusjes, zoals randjes bij de deur van de poezenkamer maken en dode plantenrommel in de tuin snoeien en opruimen (tussen de buien door) en ik ging een ochtendje boodschappen doen met Yvette en zat veel te borduren aan mijn kerstkleed voor de driehoekige tafel. Marc kwam langs - natuurlijk met een fles champagne- ik deed zijn voeten en hij vertelde over zijn plannen om bejaardenhuisjes te gaan bouwen in Thilay, naast het huis van zijn ouders. Door het slechte weer was er nog niets gedaan aan de dakramen, maar dat zou nu toch binnenkort gebeuren...

Velux achterHet gebeurde drie weken later. Lex reisde af naar Woieries en ik bleef in Almere om te treuren over poes Pastis, die was overleden op bijna 19-jarige leeftijd en over het bordeaux- kleurige kerstkleed, dat na drie maanden zeer intensief borduren helemaal af was, maar toen ik het waste helemaal doorliep, al het geborduurde was roze. Ik besloot dus om de verkleuringen te lijf te gaan met een flesje wasongelukjes- spul. Toen was het kleed gevlekt donkerroze en het borduurwerk grauw. De witte kerstrozen waren echter nog steeds roze. Ik kocht een nieuw laken, waste het een paar keer tot het niet meer afgaf en begon dapper opnieuw.

 

Materiaal naar binnen door de dakramen voorIn Woieries ging alles veel voorspoediger. Rudy kwam op dinsdag met twee helpers en de drie achterste ramen werden geplaatst. Woensdag kwam hij terug, toen was Marc er ook, en de twee voorste ramen kwamen erin. Er kwam een grote vrachtwagen gipsplaat brengen, de chauffeur was niet echt een licht en reed het huis voorbij, keerde aan de overkant en reed terug naar de andere kant van het dorp, waar hij bleef wachten. Toen hij er na een poosje achter kwam dat hij bij ons moest zijn (Marc stond al midden op de weg om hem op te wachten, maar hij was hem gewoon stoïcijns voorbij gereden!), kwam hij achteruit terug, parkeerde halverwege de weg en had van daar uit de grootste moeite om de gipsplaten uit te laden... De mannen van Liesch brachten twee vrachtwagenladingen hout en regelden het verkeer. Alles ging met de hijskraan naar boven. Lex stond beneden en hielp laden. Hij sjouwde zich een breuk.

Het materiaal verdeeld over de vloer Tussen de middag werden Rudy en Lex uitgenodigd door Marc om bij hem thuis in Thilay te komen eten. Marc vertrok wat eerder om alles voor te bereiden. De twee helpers bleven op de bouwplaats en moesten maar zien hoe ze aan de kost kwamen. Het etentje begon met champagne als apéro, dan een grote schaal charcuterie, gevolgd door een gigantische pan met vlees van een door Marc clandestien in zijn achtertuin geschoten ree. Met aardappels. Een goede fles wijn hoorde er natuurlijk ook bij. Lex kon geen pap meer zeggen, maar als toetje had Rudy een taart meegenomen. En je eet geen taart zonder champagne, dat spreekt vanzelf. Daarna reden Marc en Rudy even zo vrolijk met de auto terug naar Woieries, waar Rudy hard aan het werk ging en Marc zich bezighield met de algehele supervisie en de sociale contacten.

Yvette was dapper het onkruid in onze perken aan het wieden. Het zonnetje scheen heerlijk.

Lex veegde de zolder aan en ging heel vroeg naar bed. De volgende dag reed hij terug naar Almere.

 

Pas de Problème
Powered by CMSimple